Editör İşleri: Elif Yavuz

Kendi Halinde Yazarlar: Ayşegül Eroğlu, Ayşegül Taşalan, Elif Yavuz, Fatma Zehra Hamarat, Gülbahar Sebetci, Hatice Uysal, Kevser Betül Kurar

“Bu sayımızı; 75 yıldır Filistin’de İsrail hırsızlığından ve zulmünden topraklarını korumaya çalışan Filistin halkının mücadelesi için hazırlıyoruz. Ebu Ubeyde’nin selamını kabul ediyor, bizde kalemlerimizin sesiyle onların yanında Müslümanca bir duruş sergiliyoruz.”

• Kudüs Filistin’in Başkentidir!

Savaş ile ilgili tek bir tanım yoktur. Geçmişten günümüze savaş kelimesi farklı cümlelerle tanımlanmıştır. Bunlardan birkaçı şunlardır:

“Devletler arasında gerçekleşen ve taraflarca savaş niteliği kabul edilen silahlı çatışma.”

“Ülkeler, hükümetler, bloklar ya da bir ülke içerisindeki toplumlar, isyancılar veya milisler gibi büyük gruplar arasında gerçekleşen silahlı çatışma.”

Savaşlar genellikle dini, milli, siyasi ve ekonomik amaçlara ulaşmak için gerçekleştirilmiştir. Savaş; kullanılan silahlara, amaçlara, taraflara ve gerçekleştiği yerlere göre farklı şekillerde adlandırılmaktadır.

Fakat yeryüzünde hiçbir kitapta mazlum bir milletin topraklarını haksız yere işgal edip bebekleri, kadınları ve savunmasız sivilleri katletmek “Savaş” olarak tanımlanmamıştır.

Savaşa girişmek için kabul edilebilir gerekçeleri ve savaş sırasında sergilenen davranışların sınırlarını belirleyen hukuk dalıdır.

Savaş hukuku; savaşan ülkelerin birbirleriyle ve savaşa katılmayan ülkelerle olan ilişkilerini düzenlemekte, ayrıca bireylerin savaştaki hak ve sorumluluklarını belirtmektedir.

Günümüzde savaş hukuku kurallarını içeren sözleşmeler; La Haye tipi sözleşmeler, Cenevre tipi sözleşmeler ve New York tipi sözleşmeler olmak üzere üç gruptur.

Uluslararası Savaş Hukuku (Uluslararası İnsancıl Hukuk)

Devletler arasındaki silahlı çatışmalar sırasında uygulanan hukuki kuralları ve prensipleri düzenleyen bir hukuk dalıdır. Uluslararası Savaş Hukuku’nun temel amaçları şunlardır:

• Savaşın insan ve mal kayıplarını en aza indirmek.
• İnsan haklarını korumak.
• Savaşın etkilerini sınırlamak.

Bu amaçların gerçekleştirilmesi için ayrım ilkesi, orantılılık ilkesi, savaş esirleri ve sivil mahkumlar, kimyasal ve biyolojik silahların yasaklanması, silahsızlanma ve barış görüşmeleri olmak üzere birtakım prensipler ön plana çıkmaktadır.

Peki siz bu fotoğraflarda hangi savaş suçlarını görüyorsunuz?

7 Ekim’den bu yana Filistin halkının elinde kalan son toprak parçasını da almak için saldırıya geçen İsrail bir aydan fazla süredir savaş suçu işlemeye devam ediyor. Siyasi lider vasfını kendi halkının gözünde bile kaybeden İsrail başbakanı Netenyahu, tüm dünyanın gözü önünde “saldırılara devam edeceğiz, vazgeçmeyeceğiz” şeklinde söylemler kullanarak adeta “Hitler”vari, kaybettiği gücünün üzerini katliam kanı ile kapatmaya çalışıyor. Dünyanın çeşitli bölgelerinden gelen tepkilere ve yapılan yürüyüşlere, gösterilere rağmen İsrail tavrını ve stratejisini değiştirmemekte kararlı. Bizde aşağıdaki linkte bulunan yazımızda İsrail işgaline Filistin halkının yıllardır nasıl direndiğini anlatmaya çalıştık.

Tarih Bize Ne Anlatıyor?

“Filistinliler, açgözlü dedelerinin sattıkları topraklar üzerine kurulmuş İsrail’e intihar saldırısı yaptı.”

Geçtiğimiz günlerde, ünlü bir sunucunun Twitter (X) platformu üzerinden paylaşmış olduğu bu ifadeleri[i] çoğunluk tarafından büyük tepki çekmiş olsa da, kamuoyunda hiç de azımsanamayacak bir kesimin kanaatini yansıtmakta.

Bu ifadelerin yalnızca halk arasında yaygın bir kanı değil, eğitimli kesimde de destekçileri olan bir görüş olduğu; jeolog Celal Şengör ve tarihçi İlber Ortaylı’nın konuk olduğu bir programda yaptıkları açıklamalar üzerinden de görülebilmektedir[ii].

Bu konuda arşiv belgelerine bakıldığında Yahudilere toprak satışının gerçekleştiği, bunun yanı sıra Yahudilerin meşru olmayan yollarla da toprak elde etmiş oldukları açıkça görülmektedir. İncelenen tarihi belgelere göre, Celal Şengör’ün, “satılmadı diyenler zır cahillerdir”[iii] ifadesine nereden dayanak sağladığı da açığa çıkmış oldu.

Öte yandan tarihçi ve Milli Savunma Üniversitesi rektörü Erhan Afyoncu: “Hayatı boyunca konuyla ilgili bir tane bile belge görmemiş kim varsa “Filistinliler, Yahudilere toprak sattı” diye konuşuyor. Yahudiler, Filistin’de Osmanlı yönetiminin bütün yasaklamalarına rağmen, 19. yüzyılın sonlarında hileli yollarla bir miktar toprak satın aldılar. Ancak 1900’de Yahudilerin elindeki 218 bin 170 dönümlük toprak, Filistin’in bütün yüzölçümünün sadece yüzde 0.73’üydü[iv],” ifadeleriyle Şengör’ün yukarıda alıntılanan iddiasını doğrularken, yine Şengör’ün “büyük ölçüde toprak satılmıştır” ifadelerini de yalanlamaktadır.

Sadece Erhan Afyoncu değil, Brahim Bouazi (2011)[v] ve Prof. Dr. Zekeriya Kurşun[vi] gibi pek çok isim toprak satışı konusundaki, sayısal ifadeler arasında asgari farklar olmakla beraber, toprak satışının minimal düzeyde olduğunun altını çizmektedir.

Aynı şekilde tarihçi Emrah Safa Gürkan da bu görüşe katılmaktadır ve bu konudaki görüşlerini -mealen- şu şekilde ifade eder:

“Çok basit, Google’a yaz yüzdesi çıkar. Bunlar çok bilindik şeyler, yüzde onun altındadır. Hem satmış olsalar ne olacak? Bu, 3 kuşak torunlarının bombalanması için gerekçe teşkil eder mi? Hani suç kişiseldi?

…

Bilgiye dedektif gibi de ulaşabilirsin, avukat gibi de. Avukat gibi ulaşmaya çalışırsan, işine geleni alırsın[vii]”.

Yazının tamamına linkten ulaşabilirsiniz.

نكبة kelimesi Arap Dilinde “felaket, sıkıntı, afet, zorluk, facia, yıkım” gibi anlamlara gelmektedir. النكبة اصل الرواية والعودة حق cümlesinde geçen Nekbe kelimesinin anlamı ise “büyük felaket” tir.

14 Mayıs 1948 tarihinde Filistinliler, işgalcilerin Filistin toprakları üzerinde uygulamış olduğu korsan devlet ilanı ile zorunlu göçe ve katliama maruz kalmışlardır. Gerçekleşen bu durum günümüze kadar devam eden sancılı sürecin başlangıcı olmuştur. Filistin halkı bu tarihin hemen akabindeki günü, 15 Mayıs’ı, Nekbe (Büyük Felaket) olarak adlandırmaktadırlar.

Bu süreçten sonra Filistin halkı sürgün, katliam, yağma ve askeri saldırılara maruz kalmışlardır.

Devlet statüsünde görülen İsrail’in sürgüne zorladığı Filistinli halkın bir kısmı farklı ülkelerde mülteci olarak yaşamaya başlarken bir kısmı ise kendi memleketinde direnmiş ve işgalciler tarafından saldırıya uğrayarak evlatlarını şehit vermişlerdir.

1948 yılından beri Filistin toprakları işgal güçlerinin saldırıları ile karşı karşıya. Bu süreçte yağmalanıyorlar, zarar görüyorlar ve evlerinden çıkmaya zorlanıyorlar. Ancak onlar İslam’ın cengaverleri; evlerini, yurtlarını terk etmek yerine canları, aileleri, sevdikleri tehlikede olsa bile her şeyimiz Kudüs’ e feda olsun diyorlar.

“Bir duruşun olsun! Omuzlarında taşıdığın bir dava var. Öyle hemen pes edemezsin.”

Filistin halkı işgal güçlerine karşı yıllardır dimdik bir duruş sergileyerek vatanlarını terk etmiyor, düşmana boyun eğmeyi reddediyorlar. Yaşayacaksam hür yaşarım yahut ağaçlar gibi dimdik ölürüm diyorlar.

Taha Kılınç’ın Yeni Şafak’ta yayımlanan bu yazısı gerçekten çoğumuzun merak ettiği bir soruyla başlangıç yapıyor. “İslam İşbirliği Teşkilatı ne yapabilir?”. Yazıyı okurken zaman zaman tarihte belli anlara ışınlanıyor, aynı zamanda siyasi hamlelerin ne derece ve kimler tarafından yapıldığını da öğrenmiş oluyoruz. Hemen hemen her yazısında bakışları genişleten yazar olan Kılınç, bu yazısıyla da Müslümanlara farklı bir perspektif sunuyor.

https://www.yenisafak.com/yazarlar/taha-kilinc/iit-ne-yapabilir-4570817

“Acımız büyük ama umudumuz acımızdan daha büyük olmalı.” sözünü sindirmiş bir şuurla Tenekeci, bu yazısında günü yorumlarken “Neler yapılabilir/yapılmalıdır?” sorularına da cevaplar vermiştir. 28 Ekim Cumartesi günü İstanbul’da yapılan mitingin anlam ve önemine de yer veren yazar, tarihten verdiği örneklerle yüreklere bir parça su serpti. Zulümle abad olacağını sananlar, tarihte olduğu gibi zulümlerinden daha büyük sonlarına razı gelmek zorunda kalacaklardır.

https://www.fikriyat.com/yazarlar/ibrahim-tenekeci/2023/10/31/bugun-degilse-yarin

Al Jazeera’da üst düzey siyasi analist olan Marwan Bishara’nın yazısı, Kudüs Araştırmaları Platformu tarafından tercüme edilmiştir. Yazı siyasi ve askeri açıdan İsrail’in karşılaştığı şoku ve bundan sonrasında olması muhtemel tahminleri ortaya döküyor. Yazarın analizi okunduğunda üzerinden bir ay geçen savaşın seyri hakkında oldukça doğru tahminlerde bulunduğunu görebiliyorsunuz. Bishara, Filistin tarihi hakkında bildikleriyle de yapmış olduğu analizinin sağlamlığını tartışmasız kılmıştır.

https://kudusarastirmalari.org/kibirden-zillete-israili-sok-eden-10-saat/

‘Benim elimden ne gelir?’ sorusunun şüphesiz, sayısız cevabı var.

Bu soruyu Zekeriya Kurşun: “…alanımız akademi olduğu için akademide ne yapabiliriz düşüncesiyle özellikle Türkiye ve Türkiye dışında bu coğrafyanın mülkleri meselesiyle ilgili bir arşiv çalışması ve bu arşiv çalışmasının bir şekilde tasnifini yapıyoruz…Gerektiğinde, eğer vicdanlı bir dünya oluşursa, bunun hukuk arayışlarında bir destek oluşmasını sağlamak için oradaki tapuları araştırıyoruz.” (dk. 4.57-6.05) şeklinde cevaplamıştır.

Kaç yaşındaysan, hangi işle meşgulsen, kısacası her kimsen öyle mücadele edebilirsin. Kendini hangi eylemle, hangi varoluş biçimiyle tanımlıyorsan Filistin mücadelesini bu tanımla harmanlayarak ve bunu görünür kılarak farklı alanlardaki farklı insanlara hitap etmek suretiyle bu mücadeleye destek olabilirsin.

Son olarak yapabileceğimiz belkide en faydalı şey, dijital faşizmle mücadelede yapabileceğimiz en önemli şeylerden biri, ‘kendimizi eğiterek’, bilinçli bir dijital medya okuryazarlığı kabiliyeti kazanmak suretiyle dezenformasyon ve algı operasyonlarına karşı mücadele edebilmek.

…

Ve Kudüs Şehri.

Gökte yapılıp yere indirilen şehir.

Tanrı şehri ve bütün insanlığın şehri.

Altında bir krater saklayan şehir.

Kalbime bir ağırlık gibi çöküyor şimdi.

Ne diyor ne diyor Kudüs bana şimdi

Hani Şam´dan bir şamdan getirecektin

Dikecektin Süleyman Peygamberin kabrine

Ruhları aydınlatan bir lâmba

İfriti döndürecek insana:

Söndürecek canavarın gözlerini

İfriti döndürecek insana

Ve Kudüs’ü terk ettiğin o ikindi

Birinci Cihan Harbi günü vakti

Kan sızdırıyor kaburga kemikleri

Karlı dağlardan indirdiğin atların

Bir evde perdeyi indiriyor bir kadın

Mahşerin perdesini kıyametin perdesini

Ağlıyor yere inen saçları

Göğü yırtan kefen beyaz elleri

Ve Kudüs şehri.

Gökte yapılıp yere indirilen şehir.

Tanrı şehri ve bütün insanlığın şehri.

Yeşile dönmüş türbelerin demiri

Zamanın rüzgâr gibi esen zehriyle

Ve yatırlar patır patır kaçıyor geceleri

Boşaltıyorlar işgal edilmiş bir şehri boşaltır gibi

Kaçıyorlar Lût şehrinden kaçıyor gibi

Tuz heykele dönüşmemek için Tanrı gazabıyla

Susmuş minarelerin azabıyla

Yıkılmış cami kubbelerinin ıstırabıyla

Ve şehit kemiklerinin bakışı bir başka bakış

Artık burada taş bile durmak istemez

Ve ayı görmek istemez zeytin ağaçları

Eğilerek selâmlamazlar hilâli hurmalar

Artık ne Zekeriya ve ne İsa var

Sararmış bir tomar mı mucizeler

Ölülerin dirilişi şifa veren kelimeler

Ve ne de Miraçtan bir iz

Yerden yükselen kaya

Ve Kudüs şehri.

Artık yer şehri, toprak şehri.

Bakır yaprakların, çelik göğdelerin, acımasız yüreklerin

Demir köklerin, tunçtan ve uranyumdan dalların.

Kurşundan çiçeklerin şehri.

Gülle kusuyor ana rahmi

Bomba parçalıyor beynini bebeğin

Tanklar saldırıyor evlere bir anda ev yok tank var

Uçak var gök yok utanç var

Ve kime karşı bütün bunlar

Masum Müslümanlara karşı

Binlerce yıl oturdukları yurtta kalmak isteyenlere karşı

Ve kim tarafından bütün bunlar

Romanın, Babilin, Asurun ve Firavunların

Ve nice milletlerin zulmünü görenler tarafından

Zalime olan öcünü mazlûmdan almak

Zalim olmak ve en zalim olmak

Ve artık ne İbrahim ne Yakup ve ne Musa var

Tersinden okunan Tevrat hükümleri

Karaya boyanmış mezmurlar

Ve Kudüs şehri.

İçiyle ve ruhuyla suskun

Göklere kaçmış hayaliyle

Bir pervane gibi ışığa uçmuş gönlüyle

Bir başka âleme göçmüş hakikati

Tanrı katına varmış

İki elini kavuşturup divana durmuş

Hüküm istemiş

Yeryüzüne yeryüzü kadısına

Hüküm ki:

Haksız yere bir insanı öldüren bütün insanlığı öldürmüş gibidir

Ve haksız yere insan öldürenin cezası ölüm

Ve fitne, arzı fesada verme, daha büyük suç adam öldürmekten

Fitne bastırılıncaya kadar savaşın!

Yeryüzünden fesat kalkıncaya kadar

Ey insanlık, ey insanlar

Ey gündüzden daha gündüz,

Hakikatten daha hakikat

Müslümanlar.

Edebiyatımızda Kudüs ekseninde yazılmış şiirleri düşünürken aklımıza şu sıralar o topraklarda gerçekleşen direnişe ithafen Diriliş Şairi’nin yani Sezai Karakoç’un kaleminden çıkan Alın Yazısı Saati geldi. Oldukça uzun olan bu şiir İslamiyet için muhtelif sebeplerden önem arz eden 9 şehir üzerine kurulmuş bir mimari eser gibi bentler oluşturur. Bu şehirler; Mekke, İstanbul, Bağdat, Şam, Kahire, Beyrut, Kabil, İslamabat ve Kudüs’tür. Kudüs kısmına geldiğimizde bugünlerde olduğu gibi boğazımız düğümleniverir.  Şairin … “Ve Kudüs, gökte yapılıp yere indirilen şehir…” dediği noktada Türk şiirinde Kudüs için söylemiş dizelerin en mükemmeli yaratılmış olur. Devamında Şair muhatabına “Hani Şam’dan bir şamdan getirecektin?” diyerek cinas sanatına başvururken bizi, araştırmalarımızda bulamadığımız bir anlam dehlizine çeker.

Bu şamdan gerçekte neyi simgeler bilemeyiz. Lakin bu değişik imgeler ikinci yeninin alametifarikalarındandır. Bu şamdanın Şam’dan geleceğini, ruhları aydınlatıp ifriti insana döndüreceğini, canavarın gözlerini söndüreceğini belirtmiş, bizi de acaba bu Şamdan ile Mehdi Aleyhisselam’a atıfta mı bulunuluyor diye düşünmeye itmiştir. Hz. Mehdi ile ilgili rivayetlerden bazıları Şam’da zuhur edeceği, bereketli topraklarda asırlardır süren savaşı bitireceği, Müslümanların huzur ve barış ortamına kavuşacağı teminatıdır. Ancak ifrit ile aynı baş harfi paylaşan devlet insanlığa tekrar döner mi, dönse de kanlı ellerinden arınabilir mi bilemiyoruz.  Bu oluşuma “sözde” devlet demek gerektiğini düşüyoruz çünkü başkenti dahi Burak’ın kanatlarına atlayıp Mescid-i Aksa’ya uçmak isteyen milyonlarca Müslümanın hayallerinden çalıntıdır.

Şairin bizi tarihin tozlu raflarına taşıyan bir dizesi daha gelir peşi sıra:

“Kudüs’ü terk ettiğin o ikindi, Birinci Cihan Harbi günü vakti…”

Böylece Kudüs’ün Osmanlı toprağı olmaktan çıktığı birinci dünya savaşı hatırlatılır ve o tarihten itibaren o bölgede kan akmaya devam etmektedir, vurgusu yapılır.

Diğer bentte ise Kudüs’ün adeta bugünlerdeki hali tasvir edilir. “Tanrı Şehri” dediği şehrin sakinleri Lut kavminin helak anındaki halleri gibi kaçışmaktadır.

Minareler susmuş, camilerin kubbeleri yıkılmış, her yeri şehit kemikleri doldurmuştur.  Ardından “…Ancak öyle bir zaman gelecek ki Müslümanlar onları kırıp mahvedecek, onlardan bir kimse bir ağaç veya bir taşın ardına saklanacak olsa taş dile gelip ‘İşte arkamda!’ diye haber verecek.” hadisine atıfta bulunarak “Artık burada bir taş bile durmak istemez.” der. Kalbi Kudüs için atan her insanın sorduğu şu soruyu sorar: “Kime karşı bütün bunlar? Binlerce yıldır oturdukları yurtta kalmak isteyenlere karşı…”

Son beyitte şair adeta bugünler için fermanı verir. Bu ferman ki dirilişin ölümle bastırılmak istenen sesidir:

O halde,

Fitne bastırılıncaya kadar savaşın!

Yeryüzünden fesat kalkıncaya kadar.

Ey insanlık, ey insanlar!

Ey gündüzden daha gündüz,

Hakikatten daha hakikat, Müslümanlar…

Kalbimizin Filistin ile attığı şu günlerde, sizlere eskilerden bir lideri, bir bağımsızlık savaşçısını hatırlatmak istedik: Yaser Arafat’ı, Filistinlilerin seslenişiyle Ebu Ammar’ı, gerçek ve bir hayli uzun adıyla Muhammed Abdurrahman Abdurrauf el Kudva el Hüseyni’yi…

1929’un ağustos ayında Kahire’de doğdu (Yaser Arafat Kudüs’te doğduğunu söylemesine rağmen kayıtlarda Kahire’de doğduğu bilgisi vardır). Afrika topraklarında doğmuş olsa da onun mücadele meşalesi Asya topraklarında yanacaktı. Nitekim kendini hep Kudüs doğumlu gibi yansıttı. Başında daima Arapların yerli örtüsü olan kefiyesi vardı.

İlk gençlik yıllarından itibaren başkenti Kudüs olan bağımsız Filistin devleti için faaliyetlerde bulundu. İlerleyen süreçte İsrail’in yayılmacı politikalarına karşı bir silahlı direniş örgütü olan El-Fetih’i kurdu.

Ayrıca Filistin devletinin uluslararası platformlarda temsili için Arap ülkeleri tarafından kurulan Filistin Kurtuluş Örgütü’nün (FKÖ) liderliğini de yürüttü. İlk başlarda silahlı direnişin şart olduğunu savunuyordu.  Filistin Milli Güvenlik Konseyi’nin başkenti Kudüs olan bağımsız bir Filistin devletinin kurulduğunu ilan etmesinin ardından daha sakin ve uzlaşımcı bir tavır izledi.  İsrail ile bir çözüm sürecine gitmek amacıyla oturulan Oslo masasında İsrail’i resmen tanımış oldu. Bu anlaşma kendisine ve İsrail Başbakanı İzak Robin’e Nobel Barış Ödülü’nü kazandırsa da İsrail’in içindeki soykırımcı ruhu bir süreliğine dahi dizginleyemedi. Anlaşma şartlarına uymayan ve Filistin halkına türlü eziyetler yaşatan İsrail’e karşı insanlar tekrar ayaklandı. Tüm bunların sonucunda ise Yaser Arafat Batı Şeria’nın Ramallah kentinde ev hapsine mahkûm edildi.  Söz konusu İsrail olduğundan elbette bu tecrit süreci de pek insani olmayacaktı. 2004 yılında basit gibi görünen bir gribe yakalandı. İyileşemediği gibi günden güne sağlığı kötüye gitmeye başladı. İsrail tedavi için Paris’e gitmesine müsaade etti lakin aylar sonra vefat etti. FKÖ’deki pek çok arkadaşının akıbeti gibi onun da bir suikaste kurban gittiği konuşulup duruldu ta ki 2012 yılında otopsi için mezarı açılana kadar…

İsviçreli bilim insanları Arafat’ın kanında yüksek miktarda polonyum tespit etti ve ölümünün büyük oranda zehirlenme olduğu fikrini beyan etti. Hastalığı süresince tedavi olmayı bile reddederken Rabbinden istediği 2 şey vardı: Biri bağımsız bir Filistin diğeri ise Kalbinin doğduğu Kudüs’te gömülmek.

Arafat’a ne yaşarken Kudüs’te özgürlüğe doğru uçan bir ak güvercin görmek nasip oldu ne de öldüğünde bedeninin Kudüs topraklarına karışması.

Tüm devletlerin sus pus olduğu, halkın “Neredesin ey Mehdi” diyerek kurtuluş beklediği şu günlerde Yaser Arafat’ın Birleşmiş Milletler kürsüsünde söylediği şu söz çınlasın kulaklarımızda: “Elimde bir zeytin ile bir özgürlük savaşçısının silahını taşıyorum. Zeytin dalının elimden düşmesine izin vermeyin!” 

O zeytin dalı şu an yerde olsa da o topraklara atılan her bomba birer karpuz tohumu…

Çünkü verilmiş bir söz var…

Çünkü bir söz verilmişse tutulur…

Hele bir de bu söz Allah’ınsa…

Sanat, tüm farklı dallarında mesajını ulaştırma konusunda evrensel bir güce sahip. Sınırlı kelimeler, ritim, müzik, renkler, fotoğraflar, semboller ve daha nice araçlar uzun açıklamalardan daha etkili birer araca dönüşebiliyor. Mesleklerini yapmalarını engelleyen bütün zulümlere karşı sağlık personellerinin hastane önünde Filistin halkının sesini duyurabilmek için seslendirdiği video ile karşımıza çıkan “سوف نبقى هنا” yani “Burada Kalacağız” isimli parça da önemli bir simge haline gelmiş durumda. Burada Kalacağız, Filistinlilerin haklı direnişlerinde kendi ana vatanlarını terk etmeyeceklerini ve zalimin karşısında boyunlarını bükmeden topraklarında kalacaklarını net ve gür bir sesle duyuruyor tüm dünyaya. Yapılan tüm zulme, haksızlığa, düşmanlığa ve sinsiliğe karşı harekete geçmeyi teşvik ederken aynı zamanda acının geçeceği ve mutlulukla beraber sevinç dolu melodilerin tekrar geleceği güne dair umutları tazeleyen bu parçayı aşağıdaki linklerden dinleyebilir, sözlerine ulaşabilirsiniz.

https://lyricstranslate.com/tr/sawf-nabqaa-huna-we-will-stay-here.html

Beytü’l- Makdis Çalışmalarına Giriş video serisi “Bir yerlerden başlamak istiyorum ama nasıl?” sorusunun izindeki izleyicilerin yolunu açacak bir çalışma. Ekip, seriyi “Kudüs ve Mescid-i Aksa’ya karşı imani ve duygusal ilginin yalnızca duygusal bir boyuta sahip olmadığını; esasın, Beytü’l Makdis ile ilgili uzman ve bilimsel çalışmalara dayandığını gösteren bir video serisi” olarak betimlemekte.

Abdullah Ma’rouf Omar sunumuyla Rwaq (Revak) kanalında Arapça olarak yayınlanan 33 videoluk Beytü’l Makdis Çalışmalarına Giriş serisinin çeviri ve düzenlemeleri, Kudüs Araştırmaları adına Elif Dığıroğlu, Esra Betül Korkut, Erva Demirci ve Akile Serra Tüzgen tarafından gerçekleştirilmiş.

Abdullah Ma’rouf Omar’i Bi Dünya Haber’e verdiği 18 Temmuz 2022 tarihli röportajla kendi dilinden yakından tanıyoruz. İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi İslam Tarihi Bölümünde öğretim üyesi Omar; 19 yaşındayken Kudüs çalışmaları yolculuğuna başlıyor. İkinci intifadanın başında Mescid-i Aksa’da medya ve halkla ilişkiler sorumlusu olarak çalışmış. 2002’de işgal sebebiyle vatanı Filistin’den ayrılmak zorunda kalmış. 2004’e kadar Kudüs çalışmalarıyla doldurduğu heybesini Birleşik Arap Emirlikleri’nde verdiği Kudüs eğitimleri ve aynı tarihlerdeki televizyon programlarıyla etrafına açmış. İngiltere’de Aberdeen Üniversitesinde yüksek lisans ve doktora düzeyinde çalışmalarıyla Filistin meselesini akademik alanda dert edinmiş, Arapça ve İngilizce pek çok yayın yapmış.. Omar’ın uzmanlık alanı 7.ve 11. yüzyıllar arasında Orta Doğu ve Kutsal topraklar tarihi olan Marouf, bir süredir yaşadığı Türkiye’de Mescid-i Aksa ve Filistin meselesi konusunda pek çok çalışmada karşımıza çıkmakta.