Başlamak İçin Baharı Beklemek Tembelliktir
Öğrenmek çeşitli kaynaklar gerektirir. Bu kaynaklar içerisinde tabiat önceliklidir. Böyle düşünülmesini belki de maruz kalma yoğunluğu doğurur. Doğumdan itibaren insanın kendisini anlamlandırdığı yerdir tabiat ve bu sebeple de onsuz var oluşu eksik kalır. Bu denli temas sıklığının olduğu kaynaktan beslenmek insana kıymetli bir birikim sağlar. Tabiat dairesel bir akış içerisinde tekrar eder. Mevsimler bu açıklayışın somutlaştırılmasında bize sunulan önemli bir veridir. Bahar bu verinin bir boyutudur.
Bahar içerisinde bir dinamik barındırır. Tükenişten sonra başlangıçları… Tabiat içerisinde görülen bu olgu öğreticidir. Bu vasfın insanda geçerli olduğunu tecrübe etmişizdir. Çünkü başlangıç yargısına varan insan olmuştur. Demek ki insan bu dinamikten bir şey öğrenmiştir. Öğrenilen bilginin varsaymaktan öteye geçmiş olduğunu uygulandığında anlayabiliriz. Yani insanın bahardan öğrenip varmış olduğu yargının uygulanabilir olması gereklidir. Bu noktada bir sorumluluk bilincine ulaşılır. Maruz kalınılan bir kaynağın sunmuş olduğu verisinin anlamlandırılmış olması neticesinde beklenilen bir sonuç bulunmaktadır. Bu sonuç biraz yukarıda bahsedildiği üzere pratik açıdandır.
İnsanın bir kez baharı deneyimlemiş olması hem bu kaynağı anlaması hem de anlamasının doğurduğu tatbik etmek sorumluluğunu yerine getirmek için yeterlidir. Bu sınırlığın çizilmesinin sebebi insanın bu kapasitede olmasından dolayıdır yoksa baharın bir kez yaşanılabilir olmasından dolayı değildir. Normal şartlar altında beklenilen maruz kalınılandan anlam çıkarılması ve bunun pratiğe dökülmesi iken bunun normal şartlar altında iken dahi gerçekleşmemesi ise tembelliktir. İnsanın bunun üzerine düşünmesi ve tespitlerde bulunarak çalışması gereklidir. Aksi takdirde baharın birçok kez tekrar etmesi kişinin hayatında istenilen beklentileri gerçekleştiremez ve kişi tembellikten sıyrılamaz.
İnsan ilk denemesinde baharı anlayarak ve uygulayarak deneyimlediğinde ise çalışkan olarak görülür. Bu kişi artık şunun farkındadır ki bahardan öğrenilen tükenişten sonra başlangıçlar var olduğu dinamiğine göre kişisel yaşamında artık başlangıçlar yapabileceği gerçeğidir. Kişi hayatında belirli şartlarında katkıları ve sağladığı ortamla başlangıçlar yapabilir. Yani baharı kendi zamanı içerisinde deneyimlemiş iken artık baharı insan kendi zamanı içerisinde ilk zamandan bağımsız bir şekilde istediği bir zaman diliminde başlatabilecek bir iradeye sahiptir. Bu sebepledir ki baharı tekrar beklemek tembelliktir başlangıçları kurgularken. Çünkü bahar insan için bir öğrenilmiş gerçeklik ve beceri olmuştur. İnsan da becerisini dilediği vakitte kullanabilme hürriyetine sahiptir. Bu izah içerisinde şüphesiz doğal, ahlaki ve doğaüstü gerçekliklerden bağımsız bir hürriyeti savunmaz.
Bahar defaten tabiatta başlangıçların temsilini sunmak için var olacaktır. Maruz kalanların ise sorumluluğu aynı şekilde baki olacaktır. Bu sebeple, bahar ile arzu edilen şudur ki baharı kavramış bir kişinin yaşamında artık baharı beklemek gibi bir kaygıya başlangıçlarında düşmüş olmasının anlamsız olduğunu fark etmesidir.
Bu kıymetli açılımları yapmaya vesile olan, tabiat kaynağında böyle bir veri olarak bulunan bahara sonsuz teşekkür etmek gerekliliğini hissediyorum. Ve baharın, tabiatın, insanın ötesinde, onların referansı olduğuna inandığım, bilincine sahip olduğumu fark ettiğim tüm tanımlardan ve benzetmelerden münezzehe şükran duymak sorumluğunu hissediyorum.
